Een ex-tbs'er als buurman: heb jij recht om dat te weten?
Stel, je krijgt een nieuwe buurman met een tbs-verleden. Zou jij dat willen weten? Zeven op de tien Nederlanders zegt van wel, maar belemmert dat niet zijn tweede kans? Advocaat Jan-Jesse Lieftink vindt van wel zegt hij in de radioprogramma Dit is de dag van de EO.
Dit is de situatie
71% wil het weten als een ex-tbs'er in de buurt woont
Het is misschien een enge gedachte: een ex-tbs'er als buurman. Want ja, wat als hij in herhaling valt? Bij tbs'ers, die dus een psychiatrische behandeling krijgen, is de kans op een terugval (19%) kleiner dan bij gevangenen (47%). Maar de meeste Nederlanders (58%) willen geen ex-tbs'er in de straat, blijkt uit onderzoek van DIT van de EO.
Wat is tbs
Elk jaar mogen ongeveer honderd tbs'ers de kliniek verlaten. Daarvan gaan de meesten naar een GGZ-instelling, maar zo'n vijftien ex-tbs'ers mogen weer een zelfstandig bestaan opbouwen. Dit gebeurt alleen als het risico op herhaling voldoende is afgenomen. Toch zorgt de gedachte van een tbs'er in de wijk voor onrust. Ruim zeventig procent van de Nederlanders wil geïnformeerd worden als er een ex-tbs'er in de buurt komt wonen.
Dit is de discussie
Jan-Jesse Lieftink, tbs-advocaat, vindt het logisch dat mensen willen weten of hun buurman een ex-tbs'er is, maar vraagt zich af of het slim is om het te vertellen.
"Als verteld wordt dat de buurman een ex-tbs'er is, heeft diegene dan écht recht op die tweede kans? (...) Iedereen reageert er weer anders op. Is een zedendelinquent zijn leven nog wel zeker? Gaat er niet iets door zijn ramen?"
Lieftink vertelt ook over een project genaamd COSA, waarbij vrijwilligers om een ex-tbs'er heen staan om hem of haar te helpen bij de re-integratie in de maatschappij.
"Het helpen van deze mensen voorkomt eenzaamheid. En eenzaamheid is een grote risicofactor voor herhaling. Dus als we dat doortrekken naar de buurt, dan zou je juist hem moeten begroeten en uitnodigen naar de barbecue."